Nanning

Przyjechalismy rano do tego miasteczka jak na chinskie realia (tylko 1,5 miliona ludzi). Dworzec autobusowy jest mega daleko od centrum. Ale jakos znalezlismy autobus miejski, ktorym dojechalismy w okolice dworca kolejowego - to juz chyba centrum. Nie jest latwo sie tu dogadac - nie mowia w ogole po angielsku a wszystko napisane jest "krzaczkami" :) Miasto jest wielkie, jedzie sie i jedzie. A wszedzie wokol buduja apartamentowce, centra handlowe, biurowce. Wszystko jest nowe, przynajmniej na peryferiach. W centrum gdzieniegdzie widac stara ruine. W tym roku swietuja 50 rocznice istnienia miasta, wiec o zwiedzaniu trudno mowic. Ale stad juz blisko do granicy wietnamskiej - 3,5 godziny pociagiem. Ekspresowo przejezdzamy Chiny, zeby dostac sie jak najszybciej do Wietnamu. Jutro wyjezdzamy. Chiny tylko liznelismy :)
Po zakwaterowaniu postanowilismy wybrac sie do pobliskiej wioski (29 km) Yangmei, gdzie wedlug przewodnika sa pieknie zachowanie XVII wieczne domy. Przez dwie godziny szukalismy miejsca skad odjezdzaja autobusy dopytujac sie wszystkich dookola - ale w koncu sie udalo. Wyjechalismy za miasto. Waska asfaltowa droga wila sie niemilosiernie, a kierowca gnal na zlamanie karku trabiac gromko przed zakretami. Dzialalo to na innych kierowcow. Psy niechetnie schodzily z drogi, ale bawolow w ogole to nie ruszalo. Wioska okazala sie pelna zycia zaniedbana miescina. Te XVIIwieczne domy wygladaja jakby nikt sie nimi nie opiekowal. Kiedys z pewnoscia byly piekne - dzis stoja wcisniete miedzy wspolczesne domy, ktore ze wzgledu na swoj stan wygladaja na niewiele mlodsze. W wiosce przesiaduja na ulicach glownie starzy ludzie i dzieci. A wokol trwa budowa. Mieszkancy pomimo widocznej biedy stawiaja murowane domy. Cos w Chinach sie ruszylo.
Przez caly dzien nie spotkalismy w tym miescie nikogo "bialego". Dopiero wieczorem jedna parke, ktora przyjechala wlasnie z Wietnamu.

Zdjęcia (3)

Komentarze (2)